Özgül fobi tüm psikiyatrik hastalıklar içinde en sık karşılaşılan bozukluklardandır. Hemen her şeye karşı fobi gelişebileceği için fobik durumlar çok çeşitli olarak karşımıza çıkmaktadır. Fobiler, bir durum, bir aktivite ya da bir nesne ile ilgili olabilirler: Hayvan (kuş, örümcek, böcek, köpek), doğal çevre (yükseklik, su), kan/enjeksiyon/yara (enjektör, pansuman), durumsal (metro, uçak, asansör).
Bir durum ya da nesnelerden “korkmak” ile bunlara karşı “fobik olmak” aynı şey değildir. Korkmak normal bir duygudur. Oysa fobi bir hastalıktır. Fobi korkudan çok daha şiddetli bir durumdur ve kişinin yaşam kalitesini ve işlevselliğini önemli derece bozabilir.
Özgül fobi en sık rastlanan ruhsal bozukluk olup yaşam boyu yaygınlığı yaklaşık % 13’tür. Kadın erkek oranı yaklaşık 2/1’dir. En sık hayvan ve doğal çevre tipi görülür. Bir aile bireyinde varsa diğerinde olma ihtimali ortalama %23’dür. Birçok hasta çocukluğundan beri bu korkularının olduğunu, bazıları ise ergenlik döneminden sonra başladığını söyler. Özgül fobide korkulan nesneler gerçekte olduğundan daha tehlikeli olarak algılanır. Korkulan nesnelerle karşılaşma ihtimali olduğundan daha fazla olarak tahmin edilir. Korkulan nesneyle karşılaşıldığında bunun bir felaket olacağı düşünülür. Korkulan sonuç gerçekleşmesin diye o nesneyle karşılaşmaktan kaçınılır. Kaçınmalar aşırı olursa işlevselliği çok bozar, hayatı çok etkiler
, örneğin fobik nesneyle karşılaşacağım diye evden dahi çıkamayabilir.
Tedavisinde ilaçlardan çok psikoterapi etkilidir. Sorunun ortadan kaldırılmasında davranışçı yöntemler ile yüzleştirme yapılması (bireyi, korkulan durum ya da nesne ile aşama aşama karşılaştırarak bu nesne ya da duruma karşı duyarsızlaşmasını, artık kaygı tepkisi oluşturmamasını sağlamak) özellikle yararlıdır. Tedavide ilaveten antidepresan ilaçlardan faydalanılabilir.